Indonezyjczycy chętnie podkreślają swoją przynależność do grupy. Inaczej ubierają sie kierowcy, sprzedawcy, pomoce domowe, nianie. Bez oporów noszą mundurki szkolne i służbowe. Które w piątki stają się bardziej odświętne- zwykła koszula zastępowana jest batikową. Garniturów raczej nie noszą, nawet na wielkie imprezy, przyjęcia dyplomatyczne, teatry, koncerty. Jest to dość zrozumiałe- upał! Ale co w zamian? Oczywiście batik. Nawet Prezydent podczas oficjalnych uroczystości w nim występuje.
Czy batik jest powodem do dumy? Oczywiście! To naprawdę piękne tkaniny, w piękny sposób noszone.
Kupon materiału można po prostu owinąć wokół bioder w charakterze tradycyjnej spódnicy.
Ale można też uszyć sukienkę, żakiet czy męską koszulę. W dobrym tonie jest, żeby mama, tata i dzieci mieli ubrania w identycznym wzorze.
Uszycie czegokolwiek z batiku nie jest proste. Wzory muszą idealnie, ale niekoniecznie symetrycznie schodzić się na cięciach. Właściwie powinno powstać wrażenie, że cięcia nie istnieją. Do tego wykończenia powinny być w innym kolorze, ale z takim samym wzorem.
A ja zazdroszczę. Dlaczego polskie stroje narodowe są muzealnymi eksponatami? Tyle się mówi o wychowaniu patriotycznym. Czy to nie jest jego element? Moje koleżanki z Korei, Meksyku, Japonii na wielkie okazje ubierają się tradycyjnie. A ja? Mogę tylko wspominać, że pamiętam z dzieciństwa babcie w śląskich mazelonkach idące do kościoła. I żal mi.
Bardzo mnie zaciekawiłaś, bo zawsze myślałam, że batik polega po prostu na różnych stylach farbowania tkanin, a to wyższa szkoła jazdy... jako bardzo młoda osoba parałam się farbowaniem tego i owego, bo w sklepach były tylko białe koszulki i nieciekawe tkaniny, nazywaliśmy to mylnie batikiem:-(
OdpowiedzUsuńCo do folkloru: ostatnio w jakimś programie obejrzałam materiał o małych firmach w Polsce, które specjalizują się w produkcji ubiorów, toreb i innych dodatków z elementami wzorów ludowych, np.podhalańskich, łowickich, kurpiowskich. zachwyciły mnie podhalańskie! Nie jest więc aż tak źle...
To na pewno krok w dobrym kierunku. Oczywiście wiem, że na Podhalu, Kurpiach czy w Łowiczu stroje ludowe się nosi. Ale to tradycja regionalna. Ja bym chciała narodowej powszechności.
UsuńCiekawa tradycja, ale w Polsce stroje ludowe są piekne jednak raczej w dzisiejszych czasach nie za wygodne, na Teneryfi w każde swięta ludzie ubieraja się w strój ludowy od najmłodszych dzieciaków i fajnie to wygląda, a w szkołach są stroje szkolene, dla każdej szkoły inne indywidualne, jednak nie w każdej obowiązkowe. Trafiłam tutaj przez Jotkę i o dziwo widzę mój blog w ulubionych, dziekuję bardzo!
OdpowiedzUsuńJa przez Jotkę trafiłam do Ciebie! Taka z niej swatka.
UsuńBardzo ciekawy artykuł i do tego pouczający . Ja niestety nie jestem patriotką ale i tak jest mi miło dowiedzieć się czegoś o przeszłości , sztuce i kulturze swojego i innych krajów.
OdpowiedzUsuńMoże patriotami stajemy się na obczyźnie? Z tęsknoty trochę.
Usuń