Urodziny

   Indonezyjczycy lubią i potrafią świętować. Właściwie każda okazja do spotkania przy stole, nawet bez butelki, jest dobra. A już urodziny dziecku trzeba urządzić z rozmachem. 

   Najpierw w szkole*, jak u nas. Tyle, że tu nikt się nie ogranicza do torebki cukierków "po jednym".  Tu musi być tort. Im bardziej wymyślny, tym lepiej. Jest śpiewanie "Panjang umurnya" ( "Sto lat" w wolnym tłumaczeniu) i "Potong kuenya", czyli "Pokrój tort". I oczywiście prezenty. Tyle, że nie  solenizant jest obdarowywany, a jego goście. Oczywiście wszystko organizują i przeprowadzają rodzice dziecka. Oboje muszą być tego dnia obecni w szkole. 
   Jest też impreza dla rodziny i znajomych. I tu już wszystko zależy od fantazji i zasobności portfela. Animator zabawy jest obowiązkowy, ale mogą też być inne atrakcje. 

Atrakcyjny Transformers. Żywy!

   Jakiś czas temu zostaliśmy zaproszeni na urodziny córki znajomych. Impreza została zorganizowana w sierocińcu. Piękne miejsce, z dala od huku miasta, z uroczym ogrodem. Oczywiście dzieci tam mieszkające też były zaproszone. Tym sposobem udało się upiec kilka pieczeni na jednym ogniu. Solenizantka miała uroczystość, dzieci poznały inne życie, a siostrzyczki prowadzące tę instytucję dostały pieniądze za wynajem.

   Przyjechaliśmy wcześnie rano. Właściwie za wcześnie, bo sala jeszcze nie była gotowa. Wszystko się opóźniło z powodu deszczu. Również z powodu deszczu mama solenizantki miała problem, bo salon piękności był nieczynny. A że "trza być w butach na weselu" to dziewczynki nie poznałam. Włosy, jak u typowej siedmiolatki, zebrane w kucyk na czubku głowy i ozdobione wielką kokardą. Reszta była bardzo nietypowa. Wyobraźcie sobie te szczerby po mleczakach, te nie do końca wyrośnięte nowe ząbki, uśmiechające się z purpurowo wymalowanych ust. Ten cień długaśnych sztucznych rzęs, padający na  uróżowione na pąsowo policzki! Co kraj to obyczaj, a Indonezyjka, nawet mała, musi być piękna. Całości dopełniał strój: T-shirt z okolicznościowym nadrukiem (takie same mieli rodzice), tiulowa spódniczka i świecące buty.

Urodzinowy motyw

   Uroczystość zaczęła się od mszy świętej. Piękna była procesja z darami. Dziewczynki z sierocińca tanecznym krokiem wprowadziły rodzinę. A tańczyły jak profesjonalistki.

   Po mszy przemówienia, zdjęcia, krojenie tortu i lunch. Jedzenie, dużo jedzenia! A w międzyczasie na scenie wciąż coś się działo: tańczyły dzieci, występowała młodzież, pojawił się magik oraz piniata. Cudnie było.  Oczywiście goście zostali obdarowani prezentami. Każdy wyszedł z kubkiem z motywem "Jesslyn and friends"
 

Prezenty dla gości

*Nigdy nie uczestniczyłam w szkolnych urodzinach. Opowieść ze słyszenia i zdjęć.